Dlaczego występują problemy z wapniem w uprawie truskawki?
Wszystko co powinieneś wiedzieć o wapniu – znajdziesz w jednym miejscu! Zapraszamy!
Wapń – minerał często lekceważony i zapominany przez plantatorów, jest trzecim pod względem ilości składnikiem mineralnym pobieranym przez truskawkę (oraz inne rośliny uprawne).
Wynika z tego poważny wniosek – jeżeli ilość pobieranego składnika jest tak znaczna, musi on być zapewniony roślinie w odpowiedniej ilości oraz łatwo przyswajalnej formie.
Sytuacje komplikuje fakt, iż o ile u odmian powtarzających owocowanie (dnia neutralnego) pobieranie wapnia jest mniej więcej stałe w ciągu całego okresu wegetacji, to u odmian owocujących tradycyjnie około 80% wapnia jest pobierane w ciągu pierwszych 6 tygodni uprawy.
Szczególnie w przypadku sadzenia roślin typu „ frigo” istotne jest zapewnienie optymalnej ilości wapnia od początku wzrostu i rozwoju sadzonek.
Na początek! Jaki wapń jest dostępny?
Spora grupa plantatorów uważa, że poziom wapnia w glebie /podłożu na poziomie 500-600 mg/ l (oznaczonego metodą ogrodniczą) jest wystarczająca, można się z tym zgodzić, ale tylko w wypadku, gdy jest to w całości wapń ROZPUSZCZALNY W WODZIE.
Pierwiastek ten, należy bowiem do jednego z dwóch pierwiastków pobieranych z podłoża WYŁĄCZNIE BIERNIE, jeśli zatem wapń w podłożu jest, ale w postaci nierozpuszczalnej lub słabo rozpuszczalnej w wodzie, możemy spodziewać się kłopotów (drugim z pierwiastków pobieranych biernie jest bor).
Pobieranie bierne, jest to pobieranie pierwiastków WYŁĄCZNIE z roztworu glebowego w drodze TRANSPIRACJI. Co to oznacza dla żywionych roślin ?
Niedostatek wapnia pojawić się może w dwu sytuacjach:
1 wapń dostępny dla roślin w podłożu (w formach rozpuszczalnych w wodzie) jest w ilościach niewystarczających,
2 rośliny nie są w stanie efektywnie transpirować i pobierać z podłoża niezbędnej ilości wapnia.
Przypadek pierwszy jest oczywisty i dalej omawiać go nie będziemy, za to przypadek drugi podzielić można na dwie sytuacje:
2 a/ roślina nie transpiruje, gdyż nie ma wystarczającej siły ssącej w zasolonym lub suchym podłożu dla pobrania wapnia
2 b/ rośliny nie transpirują z powodu niedostatecznej różnicy wilgotności powietrza/ podłoża
Przypadek 2 a/ – często występuje w godzinach około południowych, gdy niedostatecznie nawilżone podłoże zostanie opróżnione z roztworu glebowego w takim stopniu, że siła ssąca wywołana transpiracją nie wystarcza na podciągnięcie roztworu do wyższych tkanek.
Objawy – więdnięcie roślin w częściach wierzchołkowych i wystąpienie suchej zgnilizny wierzchołkowej na owocach oraz deformacja i zasychanie najmłodszych liści.
[optin-cat id=75273]
Sposoby zapobiegania niedoborom wapnia
Zadbać o właściwe nawadnianie plantacji: zwiększyć częstotliwość nawadniania w godzinach 11- 14 albo obniżyć EC roztworu, bądź nawet użyć czystej wody. W uprawach pod osłonami regulacja transpiracji poprzez cieniowanie obiektów.
Przypadek 2 b/ – występuje w okresach pogody deszczowej lub występowania mgieł. Pod osłonami także w przypadku niewłaściwego wietrzenia. Taka pogoda powoduje ograniczenie lub brak transpiracji i niepobieranie wapnia z podłoża.
Skutki dla roślin – takie same , jak w punkcie 2 a/.
SPOSOBY ZAPOBIEGANIA: Pogody nie zmienimy…., ale możemy roślinom nieco pomóc i chociaż w części zmienić zaopatrzenie w wapń na ich dobro.
W uprawach pod osłonami można wywołać ograniczoną chociaż transpirację przez intensywne wietrzenie. Ruch powietrza spowoduje uruchomienie transpiracji, dlatego w uprawach pod osłonami warto mieć wentylatory, które mogą pomóc wywołać ruch powietrza.
Oprócz tego właściwe manipulowanie wietrznikami może znacznie pomóc roślinom.
Druga ścieżką pomocy roślinom, jest okresowe pozakorzeniowe dożywianie roślin wapniem.
W zależności od warunków i miejsca aplikacji możemy użyć kilku produktów.
Poprzez liście, rośliny najszybciej pobierają pierwiastki gdy występują one w postaci jonu (o ile nie ma blokady przez pH, jak np. w przypadku żelaza) – w tym przypadku stosujemy najczęściej związki wapnia w postaci soli.
Może to być: CALLEAF CALCIUM lub WAPNO MIX MICRO (gdy mamy też problem z pH) lub roztwory saletry wapniowej.
Droższym rozwiązaniem jest stosowanie wapnia w postaci tiosiarczanu (tylko w sytuacjach konieczności ochrony przed grzybami np. mączniakiem prawdziwym) lub w postaci organicznej – mrówczanu wapnia. Ten ostatni stosujemy także głównie w technice ochrony roślin, bowiem w żywieniu istotne jest, aby jon wapnia Ca ++ był obecny w roztworze.
Warto jednak zwrócić uwagę, że efekt żywienia pozakorzeniowgo NIE WYSTĄPI natychmiast – na przemieszczenie się z wierzchniej na spodnią stronę liścia wapń potrzebować może do 9 dni ! – a co dopiero w całej roślinie, czy owocach!
Wypada także wspomnieć, o możliwym ograniczaniu problemów z wapniem poprzez regulacje transpiracji – krzemem, który ma wpływ zarówno na strukturę i trwałość skórki, a także na zwiększenie odporności roślin na więdnięcie.
Z zasobu CALFERT wymienić trzeba POTASIL PLUS KRZEM – zalecałbym stosować go regularnie co 10-14 dni – a 10 dni od pojawienia się 2 młodego liścia przy uprawach nowo nasadzonych, lub od 2 tygodnia po ruszeniu wegetacji w przypadku upraw starszych.
Warto wspomnieć, że zarówno krzem jak i wapń mają poważny wpływ na rozwój systemu korzeniowego, zatem po stwierdzeniu objawów niedoborów na liściach możemy być pewni, że ucierpiały także korzenie. Niestety oznacza to zmniejszenie objętości podłoża, ogarnianego przez pobierające składniki korzenie i może prowadzić do niedostatków żywieniowych, defektów owoców (ilościowych i jakościowych), a w konsekwencji pogorszenia wartości plonu i przychodów producenta.
Dlatego – obserwujmy rośliny , a w przypadku wątpliwości prześlijmy zdjęcie do ekspertów, kontakt znajdziesz na naszej stronie.
Autor; Jarosław Barszczewski, Calfert.
